Szkoła Podstawowa w Nieradzie
z dnia: 2021-04-01
– krótki wstęp do historii szkoły.
Nie ma chyba osoby, która by nie miała ze szkołą wspomnień. Po latach pamięta się jedynie te dobre wspomnienia. Bardzo często zdarza się, że szkolne przyjaźnie trwają całe życie i są najbardziej trwałe. Warto więc dowiedzieć się coś o szkołach, do których uczęszczaliśmy, o pedagogach, którzy kształtowali nas, którzy uczyli składania liter i pokazywali „na palcach” jak się dodaje…
W 1932 roku kierownik szkoły – pani Maria Ferlińska zapoznała się z budynkiem, w którym miała nauczać dzieci od roku szkolnego 1932/33. Była to jedna izba o powierzchni 47m2 i wysokości 2,90 m. Uczniowie mieli zasiąść w sześciu długich, prostych, pobejcowanych ławkach. W każdej ławie mogło zmieścić się dziesięcioro dzieci. Na ścianach wisiały obrazy z rosyjskimi napisami, pamiętające czasy cara Mikołaja. Była to szkoła czteroklasowa. Dzieci uczyły się na dwie zmiany.
W takich warunkach zajęcia lekcyjne odbywały się do rozpoczęcia drugiej wojny światowej. Frekwencja uczniów była bardzo różna. Dzieci opuszczały zajęcia w czasie wzmożonych prac polowych, a także z braku odpowiedniego ubioru w chłodniejsze,
zimowe dni.
Po zakończeniu działań wojennych nauczanie odbywało się w pomieszczeniach udostępnionych przez prywatnych właścicieli. W 1951 roku wyremontowano dwie klasy szkolne z funduszy Gromadzkiej Rady Narodowej w Hutkach.[1] Przy budynku remizy strażackiej złożono barak przeznaczony na pracę szkoły. W salach lekcyjnych nie było żadnego ogrzewania, bądź piece wymagały remontu. Brakowało dwudzielnych ławek, tablic, krzeseł, stołów, umywalek, miednic. Szczególnie w chłodne i mroźne dni odczuwalny był brak dubeltowych okien, szyb w oknach. Na jednym z budynków, gdzie znajdowała się izba lekcyjna przeciekał dach. Brakowało miejsca na składowanie opału.
Bardzo ubogie było wyposażenie szkoły w pomoce dydaktyczne. Brakowało pomocy naukowych do geometrii, fizyki, chemii, gimnastyki. Nie było nawet szafy na akta szkolne.[2] Dzieci mogły korzystać ze świetlicy szkolnej, w której odbywały się także kursy dla dorosłych.
W 1953 roku szkoła mieściła się w trzech budynkach – dwa wynajęte. W budynku własnym szkoły mieściły się dwie sale lekcyjne, kancelaria i mieszkanie kierownika szkoły. Widoczne były nadal liczne barki. W salach, w kancelarii oraz w części mieszkalnej nie było podłóg. Pomieszczenia te wymagały remontu. Brakowało studni, piwnicy. Podwórko szkolne wraz z boiskiem szkolnym zajmowało około 440 m2. Wymagało ono ogrodzenia. Postanowiono także dokonać zakupu około 30 drzewek owocowych do ogródka szkolnego.[3]
Zajęcia lekcyjne odbywały się również w sali wynajętej u państwa Kołodziejczyk. Było to pomieszczenie o wymiarach 7m x 5m x 3m. Wymagało ono pomalowania, przebudowy pieca kaflowego, odnowienia drzwi frontowych. Nie posiadało okien zimowych.
Druga wynajęta sala lekcyjna o wymiarach 5m x 5m x 3m znajdowała się u pana Bolesława Cierpiał. Na jej wyposażeniu nie było żadnego pieca do ogrzewania pomieszczenia.
W lutym 1954 roku przedłożony został projekt budowy nowej szkoły. Szkoła Podstawowa w Nieradzie została oddana do użytku w 1958 roku. Kierownikiem szkoły był wówczas pan Seweryn Gajewski.
Budynek szkolny wykonano na rzucie dwutraktowym. Na parterze rozlokowano administrację szkoły, dział wychowawczo- oświatowy, salę gimnastyczną z rozbieralnią i natryskami, salę fizyki oraz mieszkania tercjana. Na pierwszym piętrze urządzono sale lekcyjne, pokój pomocy naukowych, pokój nauczycielski, skład sprzętu szkolnego oraz mieszkanie kierownika szkoły. Budynek ogrzewano piecami kaflowymi.
Architekturę budynku utrzymano w typie osiedla wiejskiego. Powierzchnia zabudowy wynosiła 517,79 m2. Obliczono następującą kubaturę budynku:
We wschodniej części budynku znajdowały się mieszkania służbowe. W pobliżu było podwórko gospodarcze. Przy granicy południowo-wschodniej zlokalizowano ogródki personelu administracyjnego. Za budynkiem umieszczono podwórze rekreacyjne, boisko szczypiorniaka, stanowiące równocześnie boisko gimnastyczne. Boiska do gry w siatkówkę i koszykówkę oraz bieżnię i skocznię rozmieszczono wśród zieleńców wypoczynkowych przy granicy wschodniej. Wzdłuż tej granicy założono ogródki szkolne. Stanowiły one łącznie z zieleńcem poprowadzonym wzdłuż ogrodzenia pas izolacyjny od strony drogi. Ogrodzenie wokół budynku wykonano z prefabrykatów betonowych.
Obecnie zajęcia edukacyjne odbywają się nadal w budynku oddanym do użytku w 1958 roku. W 1997 roku, w części zamieszkiwanej dawniej przez nauczycieli, wygospodarowano dwie sale. Dzięki temu nowe pomieszczenie zyskał oddział klasy „O” oraz zorganizowano oddział 4, 5-latków. W budynku szkoły przeprowadzony został całkowity remont. Obecnie są w nim przestronne, kolorowe dobrze wyposażone sale oddziałów przedszkolnych, sale lekcyjne, zaplecze administracyjno - gospodarcze. Możemy się pochwalić wspaniałą salą gimnastyczną. Budynek szkoły przystosowany został dla potrzeb osób niepełnosprawnych.
Chętnie zamieścimy – na stronie internetowej czy w Spoiwie - Twoje szkolne wspomnienia: aneta.nawrot@poczesna.pl
Źródło informacji: MS – nauczyciel ze szkoły w Nieradzie;
opracowała i zamieściła: AN
Na fotografii: Uczniowie klasy II wraz z wychowawczynią p. Mieczysławą Pidzik 1982 rok (archiwum szkoły)
W 1932 roku kierownik szkoły – pani Maria Ferlińska zapoznała się z budynkiem, w którym miała nauczać dzieci od roku szkolnego 1932/33. Była to jedna izba o powierzchni 47m2 i wysokości 2,90 m. Uczniowie mieli zasiąść w sześciu długich, prostych, pobejcowanych ławkach. W każdej ławie mogło zmieścić się dziesięcioro dzieci. Na ścianach wisiały obrazy z rosyjskimi napisami, pamiętające czasy cara Mikołaja. Była to szkoła czteroklasowa. Dzieci uczyły się na dwie zmiany.
W takich warunkach zajęcia lekcyjne odbywały się do rozpoczęcia drugiej wojny światowej. Frekwencja uczniów była bardzo różna. Dzieci opuszczały zajęcia w czasie wzmożonych prac polowych, a także z braku odpowiedniego ubioru w chłodniejsze,
zimowe dni.
Po zakończeniu działań wojennych nauczanie odbywało się w pomieszczeniach udostępnionych przez prywatnych właścicieli. W 1951 roku wyremontowano dwie klasy szkolne z funduszy Gromadzkiej Rady Narodowej w Hutkach.[1] Przy budynku remizy strażackiej złożono barak przeznaczony na pracę szkoły. W salach lekcyjnych nie było żadnego ogrzewania, bądź piece wymagały remontu. Brakowało dwudzielnych ławek, tablic, krzeseł, stołów, umywalek, miednic. Szczególnie w chłodne i mroźne dni odczuwalny był brak dubeltowych okien, szyb w oknach. Na jednym z budynków, gdzie znajdowała się izba lekcyjna przeciekał dach. Brakowało miejsca na składowanie opału.
Bardzo ubogie było wyposażenie szkoły w pomoce dydaktyczne. Brakowało pomocy naukowych do geometrii, fizyki, chemii, gimnastyki. Nie było nawet szafy na akta szkolne.[2] Dzieci mogły korzystać ze świetlicy szkolnej, w której odbywały się także kursy dla dorosłych.
W 1953 roku szkoła mieściła się w trzech budynkach – dwa wynajęte. W budynku własnym szkoły mieściły się dwie sale lekcyjne, kancelaria i mieszkanie kierownika szkoły. Widoczne były nadal liczne barki. W salach, w kancelarii oraz w części mieszkalnej nie było podłóg. Pomieszczenia te wymagały remontu. Brakowało studni, piwnicy. Podwórko szkolne wraz z boiskiem szkolnym zajmowało około 440 m2. Wymagało ono ogrodzenia. Postanowiono także dokonać zakupu około 30 drzewek owocowych do ogródka szkolnego.[3]
Zajęcia lekcyjne odbywały się również w sali wynajętej u państwa Kołodziejczyk. Było to pomieszczenie o wymiarach 7m x 5m x 3m. Wymagało ono pomalowania, przebudowy pieca kaflowego, odnowienia drzwi frontowych. Nie posiadało okien zimowych.
Druga wynajęta sala lekcyjna o wymiarach 5m x 5m x 3m znajdowała się u pana Bolesława Cierpiał. Na jej wyposażeniu nie było żadnego pieca do ogrzewania pomieszczenia.
W lutym 1954 roku przedłożony został projekt budowy nowej szkoły. Szkoła Podstawowa w Nieradzie została oddana do użytku w 1958 roku. Kierownikiem szkoły był wówczas pan Seweryn Gajewski.
Budynek szkolny wykonano na rzucie dwutraktowym. Na parterze rozlokowano administrację szkoły, dział wychowawczo- oświatowy, salę gimnastyczną z rozbieralnią i natryskami, salę fizyki oraz mieszkania tercjana. Na pierwszym piętrze urządzono sale lekcyjne, pokój pomocy naukowych, pokój nauczycielski, skład sprzętu szkolnego oraz mieszkanie kierownika szkoły. Budynek ogrzewano piecami kaflowymi.
Architekturę budynku utrzymano w typie osiedla wiejskiego. Powierzchnia zabudowy wynosiła 517,79 m2. Obliczono następującą kubaturę budynku:
- przyziom – 1.905,81 m3
- piętro – 1.729,13 m3
- piwnice – 248,27 m3
We wschodniej części budynku znajdowały się mieszkania służbowe. W pobliżu było podwórko gospodarcze. Przy granicy południowo-wschodniej zlokalizowano ogródki personelu administracyjnego. Za budynkiem umieszczono podwórze rekreacyjne, boisko szczypiorniaka, stanowiące równocześnie boisko gimnastyczne. Boiska do gry w siatkówkę i koszykówkę oraz bieżnię i skocznię rozmieszczono wśród zieleńców wypoczynkowych przy granicy wschodniej. Wzdłuż tej granicy założono ogródki szkolne. Stanowiły one łącznie z zieleńcem poprowadzonym wzdłuż ogrodzenia pas izolacyjny od strony drogi. Ogrodzenie wokół budynku wykonano z prefabrykatów betonowych.
Obecnie zajęcia edukacyjne odbywają się nadal w budynku oddanym do użytku w 1958 roku. W 1997 roku, w części zamieszkiwanej dawniej przez nauczycieli, wygospodarowano dwie sale. Dzięki temu nowe pomieszczenie zyskał oddział klasy „O” oraz zorganizowano oddział 4, 5-latków. W budynku szkoły przeprowadzony został całkowity remont. Obecnie są w nim przestronne, kolorowe dobrze wyposażone sale oddziałów przedszkolnych, sale lekcyjne, zaplecze administracyjno - gospodarcze. Możemy się pochwalić wspaniałą salą gimnastyczną. Budynek szkoły przystosowany został dla potrzeb osób niepełnosprawnych.
Chętnie zamieścimy – na stronie internetowej czy w Spoiwie - Twoje szkolne wspomnienia: aneta.nawrot@poczesna.pl
Źródło informacji: MS – nauczyciel ze szkoły w Nieradzie;
opracowała i zamieściła: AN
Na fotografii: Uczniowie klasy II wraz z wychowawczynią p. Mieczysławą Pidzik 1982 rok (archiwum szkoły)
[1] Protokół Komisji Oświaty i Kultury z dnia 23.09.1951 roku, Akta Gminy Hutki.
[2] Protokół Komisji Oświaty i Kultury z dnia 12.12.1951 roku, Akta Gminy Hutki.
[3] Protokół Komisji Oświaty i Kultury z dnia 8.07.1953 roku, Akta Gminy Hutki.